Auteursarchief: Tessa Versteegde

Hoe optimaliseren we de zorg voor ongedocumenteerden en vluchtelingen in Nederland? Schrijf je nu in voor de hybride webinar op 31 augustus en doe mee (live of online). Het is gratis (dankzij KCGH), accreditatie is aangevraagd. Zie voor details:

De Gezondheidszorg voor enkele gemarginaliseerde bevolkingsgroepen in de Nederlandse samenleving is suboptimaal. Met deze serie van hybride webinars willen we zorgverleners alert maken op de bestaande gezondheidsverschillen en samen leren hoe we de gezondheidszorg kunnen verbeteren in de eerste en tweede lijn om deze doelgroepen beter te bereiken. Deze sessies zijn georganisserd door de Werkgroep Huisartsen Internationale Gezondheid (WHIG) en het Kenniscentrum Global Health (KCGH).

De eerste sessie gaat over de zorg voor ongedocumenteerden en vluchtelingen in Nederland. Daarvoor nodigen we de volgende sprekers uit: Maarten Dekker, huisarts en arts asielzoekerscentra in regio Noord Holland, Mohammed Saadulla, huisarts in opleiding, missie vluchtelingen centrum ter Apel en Sam van Vliet, Dokters van de Wereld Nederland.

De eerste Sessie zal plaatsvinden op 31 augustus 2023 van 19.00 tot 21.30 bij Buurthuis No Limit in de Bijlmer Amsterdam en online. 

Hier kunt u zich inschrijven: https://lnkd.in/ev__v9KZ 

Van onze dagvoorzitter Niloufar Rahim:

Dit jaar had ik de eer om dagvoorzitter te zijn van het tiende WHIG
symposium. Het programma bevatte indrukwekkende presentaties, die ons aan
het denken hebben gezet over de dagelijkse perikelen in de
huisartsenpraktijk. Dr. Alana Helberg-Proctor, universitair docent bij de
afdeling antropologie van de UvA, vertelde over de complexe paradox van
inclusie en diversiteit in de geneeskunde en dat we kritisch moeten blijven
omtrent de gebruikte onderzoeksdata in deze context. Dr. Pim Scholte,
psychiater en wetenschapper, met ruime werkervaring binnen internationale
gezondheidszorg en traumabehandeling, benadrukte het belang van
herstelgerichte benadering van patiënten in de spreekkamer, middels het
CHIME begrippenkader.

In casuïstiek van de chronisch zieke patient die een laatste keer op reis
wilde hoorden we van Ad van Esch en collega moderatoren van de RATO*, waar
we allemaal aan moeten denken, en in hoeverre je in deze situatie haar
afraadt om te gaan. In ‘ziek terug uit Zanzibar’ leerden we dat we bij
koorts en algehele malaise uit de tropen we in ieder geval de 5
levensbedreigende ziekten (weet u ze nog?) uit moeten sluiten en dat er voor
de overige aandoeningen meer tijd is voor diagnostiek en behandeling.
Al met al heb ik erg genoten en was dit symposium voor mij een
inspiratiebron, om mij op verschillende vlakken in te zetten voor
gepersonaliseerde zorg voor mijn patiënten.

Beste collega’s, wees welkom!

De bijeenkomst vindt plaats op woensdag 5 april

Locatie: Koninklijk Instituut voor de Tropen Mauritskade 64 1092 AD Amsterdam

Vanaf 17:00 is er ontvangst met koffie. Het inhoudelijke programma begint om 18:00. Tussen 19:00 en 19:45 is er een informatieve markt en wordt een lichte maaltijd geserveerd. Vanaf 21:15 is er tijd om bij te praten tijdens de borrel.

We hopen u 5 april weer te zien op ons tweede lustrumsymposium!

Met vriendelijke groet,

namens de Werkgroep Huisartsgeneeskunde en Internationale Gezondheidszorg,

Eline Dekker

Maarten Borg

Quirine Huijgen

Sylvia Mennink

Marlieke Klene, Rick van Uum, Klaartje Olde-Loohuis 24-12-2022

80% van de patientenzorg in Europa wordt geleverd door de huisarts, of primary care in bredere zin. De huisarts speelt daarmee een sleutelrol in de (ervaren) kwaliteit van zorg en universele toegang tot zorg. De huisarts kampt van alle artsen ook het vaakst met burn-outklachten. Deze ervaren hoge werkbelasting in primary care leidt tot slechtere gezondheids- en welzijnsuitkomsten voor zowel dokter als patiënt, en bemoeilijkt het aantrekken en behouden van jonge dokters in het werkveld met nog grotere problemen in de toekomst tot gevolg.1 Dat terwijl er zijn groeiende zorgen over huisartsentekorten in Europa, en daarmee het behoud van kwalitatief hoogwaardige en toegankelijke patientenzorg. Hoe groot is het probleem, en vooral: hoe houden we onze huisartsen bevlogen aan het werk?

Hoe groot is het probleem?

In Europa en de US zou >40% huisartsen last hebben (gehad) van oververmoeidheid en burn-out.2 De Commonwealth Fund publiceerde dit jaar de International Health Policy Survey of Primary Care Physicians3, die het effect van de COVID pandemie op het werkveld in 10 hogeinkomenslanden bestudeerde. In de meeste landen was er een toename in werkdruk. Jongere artsen (<55 jaar) liepen meer risico om stress te ervaren, hadden vaker burn-outklachten en zochten vaker professionele hulp dan de oudere huisartsen. Desalniettemin gaf meer dan de helft van de oudere artsen aan dat zij verwachten binnen 3 jaar te stoppen met het werk. Een exploratieve Duits-Nederlandse studie4 vond ook dat oudere huisartsen (vaak tevens aios-opleider) lagere burnout-scores en hogere werktevredenheid hadden, en vooral generatie-Y-huisartsen een hoge risico op burn-out liepen. Nog zorgelijker is de VvAA Bezielings Quickscan onder zorgprofessionals in 20225: slechts 15% van de respondenten is nog bevlogen aan het werk.

Welke factoren dragen bij aan deze ‘golf’ van burn-out klachten?

Een van de belangrijkste factoren die bijdragt aan de ervaren hoge werkbelasting is de sterk veranderde populatie en verbeterde toegang tot zorg6, die leidt tot een stijgende zorgvraag en complexere medische problemen op de dagelijkse werkvloer.7 Dit terwijl er financieel gezien juist bezuinigd wordt op huisartsenzorg terwijl de kosten voor huisartspraktijken oplopen.6 Naast de verbeterde toegang tot zorg zijn patienten mondiger geworden, resulterend in meer en langere consulten, waarbij de rol van de huisarts steeds complexer wordt (ondersteunen in zelfmanagement van de patiënt, sociale problematiek, shared decision making, preventie)7,8,9. Als laatste is er sprake van een sterke toename in administratieve lasten en een groeiend tekort aan opvolgers.10

Bijzonder interessant is de paradoxale rol van empathie volgens Zenasni2: burn-out leidt tot afbrokkeling van empathie maar (te veel) affectieve empathie (sympathie leidt juist tot burn-outklachten.

Al deze factoren tezamen maken dat de werktevredenheid onder huisartsen steeds verder afneemt.1

Hoe houden we huisartsen bevlogen?

Naehrig et al11 publiceerden in 2021 een review naar interventies die het welzijn van huisartsen verbeteren maar komen tot de conclusie dat hier erg weinig onderzoek naar is gedaan (in tegenstelling tot het onderzoek naar burn-out en de negatieve impact hiervan). Breder bekeken zijn er wel kernprincipes waar interventies ter verbetering van werkplezier en ervaren werkbelasting in primary care aan zouden moeten voldoen1,3:

• Cultuur scheppen van betrokkenheid, gemeenschapszin en teamwork
• Effectief leiderschap
• Effectieve werk-privébalans
• Peer-support en zelfzorg stimuleren
• Efficiëntie en werkflow in de praktijk verbeteren
• Beschikbare (financiële) middelen vergroten
• Relevante stakeholders betrekken bij ontwikkeling
• Nascholing en kwaliteitsverbetering stimuleren
• Routinematig inventariseren en bespreekbaar maken van welzijn

Idealiter hebben de interventies invloed op meerdere componenten die bijdragen aan werkplezier: het individu, de werkomgeving, de werkprocessen en de lange termijn. Eerder bespraken we empathie. Zenasni2 oppert dat oefening in klinische/professionale empathie beschermt tegen burn-out doordat empathie geassocieerd is met het ervaren van voldoening in het werk, mits daarnaast ook ruimte is voor zelfreflectie op eventuele ontstane negatieve emoties. In Zwitserland12 en Duitsland13 is specifiek gekeken hoe pas afgestudeerde geneeskundestudenten gemotiveerd kunnen worden om voor het huisartsenvak te kiezen. Zwitserse dokters kiezen voor de huisartsopleiding vanwege een flexibel curriculum met eigen keuzemogelijkheden in het stage aanbod (met korte stages bij specialismes zelf), mentorschap en individuele begeleiding in studiekeuzes. Duitse dokters kiezen voor het huisartsenvak vanwege de variatie en dynamiek, langetermijnbetrokkenheid bij patienten, autonomie en eigen regie, en de verwachte goede werk-privébalans; daarentegen verwacht een groot deel (>30%) geen eigen praktijk te starten.

Kortom,

We staan met zijn allen voor een grote uitdaging om (toekomstige) huisartsen bevlogen te houden, maar we hebben eigenlijk heel goed in beeld hoe we de bevlogenheid weer kunnen verbeteren. In Nederland zijn de initiatieven (Ont)regel de Zorg (2017) en Zin in Zorg (2019) hiertoe opgestart. Hopelijk vormen deze initiatieven een vliegwiel voor meer bevlogenheid.

1. Montomery A, et al. Connecting Healthcare Worker Well-Being, Patient Safety and Organisational Change: the triple challenge (Chapter 5). Springer Nature Switzerland 2020.
2. Zenasni F, et al. Burnout and empathy in primary care: three hypotheses. Br J Gen Pract 2012;62(600):346-7
3. Gunja MZ, et al. Stressed Out and Burned Out: The Global Primary Care Crisis: Findings from the 2022 International Health Policy Survey of Primary Care Physicians. The Commonwealth Fund 2022. https://doi.org/10.26099/j2ag-mx88
4. Hirsch O, et al. The Issue of Burnout and Work Satisfaction in Younger GPs—A Cluster Analysis Utilizing the HaMEdSi Study. Int J Environ Res Public Health 2018;15:2190
5. Schaufeli WB, et al. Quickscan Bezieling. VvAA 2022. https://media.umbraco.io/vvaa/wl3efba3/vvaa-qs-bezieling-2022-website-oktober-2022.pdf
6. OECD/EU. Health at a glance: Europe 2016 – State of health in the EU cycle. Paris: OECD Publishing 2016.
7. Primary Care Workforce Commission. The future of primary care: creating teams for tomorrow. 2015
8. Irish B, et al. Not just another primary care workforce crisis. Br J Gen Pract 2012;62(597), 178–179. https://doi.org/10.3399/bjgp12X635985
9. Linzer M, et al. Working conditions in primary care: Physician reactions and care quality. Ann Int Med 2009;151(1), 28–36., W26-29. https://doi.org/10.7326/0003-4819-151-1-200907070-00006
10. Hall L, et al. Association of GP wellbeing and burnout with patient safety in UK primary care: A cross-sectional survey. Br J Gen Pract 2019;69(684):e507–e514. https://doi.org/10.3399/bjgp19X702713
11. Naehrig D, et al. Effect of interventions for the well-being, satisfaction and flourishing of general practitioners – a systematic review. BMJ Open 2021;18:11(8):e046599
12. Rozsnyai Z, et al. Swiss students and young physicians want a flexible goal-oriented GP training curriculum. Scand J Prim Health Care 2018;36(3):249-61.
13. Deutsch T, et al. Choosing to become a general practitioner – What attracts and what deters? An analysis of German medical graduates’ motives. J Fam Med Prim Care 2016;5:34-41.

Calling adventurous rural nurses and doctors…

Tristan da Cunha is the most remote inhabited island in the world, situated in the middle of the Atlantic Ocean and reachable only by ship from Cape Town. It has a population of around 250, and its small health centre has a rotating expat staff of two professional nurses and two doctors (with occasional others). These posts require people with strong generalist skills and ability to cope with (very) isolated conditions, and at any given time the skill mix in the team needs to include midwifery, obstetrics, surgery and anaesthetics. Most of the work is routine primary care however, and strong community skills and public health knowledge are important. Mental health skills are also badly needed.

Contracts are anything from 3 months to a year or more, depending on need and availability. The island struggles to find professional staff with the necessary combination of skills, and I have punted the rural health network in SA as the place to look! At present, professional nurses and doctors are the main recruitment challenge. Minimum 5 years’ post-qualification experience is generally required. Visiting specialists are engaged from time to time, according to need.

There is also a social worker position, currently vacant (see https://www.tristandc.com/jobs/news-2022-06-18-social-worker.php – please share with your social work colleagues!) 

If you are a professional nurse, social worker or doctor and would like to take rural to the extreme, please send your CV and any questions about the positions to our recruitment officer, Jean Caldwell: [jcaldwell@nico.org.uk].

For more info on the island, see the official website:
https://www.tristandc.com 

For info on rehab on the island, please contact me: kate.sherry@gmail.com.

Thanks!

Kate Sherry

Occupational therapist

Camogli Hospital

Tristan da Cunha TDCU 1ZZ

Please note: My internet access is unpredictable, and I may not get to your email as quickly as I would like. 

WHIG voorjaarssymposium 2022 ‘Het mag weer!’

Na 2 jaar online behelpen mochten we eindelijk weer een live symposium organiseren, dit jaar voor het eerst op het KIT in Amsterdam. Met 80 gasten op de gastenlijst waren we uitverkocht! Na een ontvangst met broodjes op de Marmeren rotonde gingen we van start in de Leeszaal. Dagvoorzitter Shakib Sana gaf een mooie inleiding en het stokje door aan Charles Agyemang. Hij hield een mooie voordracht over de effecten van migratie op gezondheid. Bert van Enter nam ons mee naar zijn weg naar de wetenschap. Om dingen te veranderen moet je eerst vastleggen hoe ze zijn was zijn mantra. In de koffiepauze was er tijd voor ontmoeting en konden we op de markt informatie krijgen over de Kruispost, Pharos en het boek van Pieter van den Hombergh bekijken en aanschaffen. Na de pauze nam Peter van Liere ons mee op een reis naar extreme gebieden. Waar moet je aan denken bij reizen naar grote hoogtes en koude poolgebieden? De laatste voordracht was van straatdokter Marcel Slockers. Welke epidemieën komen voor onder dak- en thuislozen en wat kun je er als arts aan doen. Van ‘typische’ aandoeningen als de crack long tot hoe om te gaan met corona bij de opvang van dak- en thuislozen.

We sloten de avond af met een gezellige borrel en keerden voldaan en geïnspireerd huiswaarts.