Naar aanleiding van het themanummer “Over de grens” van H&W heeft de WHIG het NHG een brief geschreven met de vraag om reizigersadvisering op te nemen in het basiscurriculum van de huisarts.
Reizigersadvisering, een waardevolle verdieping van het huisartsenvak
Cees Sluimer, Maarten Dekker, Rick van Uum en Wim Heres
Geachte redactie,
In het recente H&W themanummer ‘Over de grens’ werd eens temeer duidelijk dat de (huisarts)geneeskunde niet stopt bij onze landsgrenzen. Als Werkgroep Huisartsgeneeskunde en Internationale Gezondheidszorg (WHIG)* waren wij blij verrast met het mooie overzichtsartikel over reizigersadvies door Elfrink cs[1]. Doordat de nadruk ligt op de beperkingen van reizigersadvisering in de huisartspraktijk vrezen wij echter dat het artikel collega huisartsen afschrikt om zich hier verder in te bekwamen.
Op dit moment zijn er in Nederland rond de 900 huisartsen gekwalificeerd als reizigersgeneeskundige en geregistreerd bij het LCR (Landelijk Coördinatiecentrum Reizigersadvisering) en/of het CHBB (College voor Huisartsen met Bijzondere Bekwaamheden)[2][3].
Nog altijd gaat 35% van de intercontinentale reizigers zonder enige vorm van reizigersadvisering op pad[4]. Huisartsen hebben een belangrijke rol om dit percentage te verminderen. Omdat de huisarts laagdrempelig is en continu en persoonsgericht werkt, is hij daar buitengewoon geschikt voor. De huisarts kent als geen ander de medische voorgeschiedenis van de reizigers, onder wie steeds vaker chronisch zieken. Hij/zij kan door de opgebouwde vertrouwensband het gezondheidsgedrag goed inschatten en beïnvloeden. En mocht de reiziger onverhoopt met klachten na de reis terugkeren, dan is er continuïteit van zorg door diezelfde huisarts. Uiteraard kan de huisarts bij ingewikkelde casuïstiek overleggen met of doorverwijzen naar GGD of Travel Clinic.
Reizigersadvisering is een waardevolle verdieping van ons vak. Geïnteresseerde collega’s kunnen zich als reizigersgeneeskundige kwalificeren door de basiscursus te volgen**. De kennis kan worden onderhouden en verdiept tijdens de halfjaarlijkse RATO’s (Reizigers Advies Toets Overleg), een interactieve vorm van nascholing die door de WHIG is opgezet.
Tot slot wil de WHIG pleiten voor opname van reizigersgeneeskunde in het basiscurriculum huisartsgeneeskunde. Door de toenemende reislustigheid van de Nederlander zijn reis-gerelateerde vragen en problemen niet meer zeldzaam of bijzonder te noemen. Graag leveren wij binnen het NHG hieraan onze bijdrage.
*De WHIG is de huisartsen werkgroep van de Nederlandse Vereniging voor Tropische Geneeskunde en Internationale Gezondheidszorg (NVTG) en bestaat grotendeels uit ex-tropenartsen.
**De Basiscursus Reizigersgeneeskunde wordt georganiseerd door PAO-H UMC Utrecht, Health Education, TravelAlert (2 dagen) en NSPOH (6 dagen).
[1] Elfrink F, Baaten GG, Belderok SM. Over de grenzen van het reizigersadvies. Huisarts Wet 2020;63(7): 23-5.
[2] Jaarverslag 2018, bureau LCR
[3] Jaarverslag 2017-2018, CHBB
[4] Trends in Knowledge, Attitudes, and Practices of Travel Risk Groups Toward Prevention of Hepatitis A: Results From the Dutch Schiphol Airport Survey 2002 to 2009. Journal of Travel Medicine 2012; 19: 35-43.